- Published in gallery
- font size decrease font size increase font size
Τεύχος 63
- Η σοφή κουκουβάγια, ο άσοφος λαός, και το Δ.Ν.Τ., του Καραπαναγή Αποστόλη
- Ιστορία της ανέλκυσης, ΜΕΡΟΣ ΧΙΙ, από τους στραβολαίμηδες στον πατερναλισμό
- Ιστορία της ανέλκυσης, ενότητα Β': τα σκαλοπάτια του εξηλεκτρισμού, του Καραπαναγή Α.
- Κλαδικά
- Νέα - Ειδήσεις
- Πορτραίτα
Η σοφή κουκουβάγια
ο άσοφος λαός
και το Δ.Ν.Τ.
Η «γλαύκα», αθηναϊκό τετράδραχμο του 5ου π.Χ. αιώνα, με ανάγλυφη στη μία του πλευρά την κουκουβάγια. Σε αντίθεση με τους Νεοέλληνες, οι αρχαίοι Αθηναίοι την είχαν ως έμβλημα της πόλης τους καθώς συμβόλιζε γι’ αυτούς τη γνώση και τη σοφία…Η «γλαύκα», αθηναϊκό τετράδραχμο του 5ου π.Χ. αιώνα, με ανάγλυφη στη μία του πλευρά την κουκουβάγια. Σε αντίθεση με τους Νεοέλληνες, οι αρχαίοι Αθηναίοι την είχαν ως έμβλημα της πόλης τους καθώς συμβόλιζε γι’ αυτούς τη γνώση και τη σοφία…
Θυμήθηκα –από τα παιδικά μου χρόνια– μια δεισιδαιμονία λαϊκή που ’χει να κάνει με την κουκουβάγια: Σε όποιο σπιτικό σταθεί και βγάλει φωνή η κουκουβάγια, γρήγορα το σπιτικό θα τό ’βρει πένθος. Σε μερικά χωριά ακόμα το πιστεύουν, παρόλο που έχει πια δοθεί εξήγηση. Παλιά λοιπόν, πριν έρθει στα χωριά το ηλεκτρικό ρεύμα, επικρατούσε μετά το σούρουπο, απόλυτο σκοτάδι. Και η λάμπα ήτανε πολυτέλεια, κι άναβε μόνο σε ανάγκη, όταν ας πούμε κάποιος από το σπίτι αρρώσταινε βαριά. Από το μοναχικό το φως λοιπόν προσελκυσμένη η κουκουβάγια, κούρνιαζε στη σκεπή και χουχούτιζε ενίοτε. Κι όταν ετύχαινε ο άρρωστος να πεθάνει, το φώναζαν οι προληπτικοί ότι στη στέγη του άτυχου, λάλησε κουκουβάγια.
Διεκδικώντας έτσι ο άσοφος λαός τη γνώση μόνο της προφάνειας. Ένα μονάχα "κλικ" πριν από αυτό που φαίνεται, σκοτάδι κι άγνοια. Θυμήθηκα την πρόληψη με την κουκουβάγια από ένα σύνθημα που είδα γραμμένο σε έναν μαντρότοιχο των Εξαρχείων: «Γκρεμίσματα σε όποια χώρα πάτησε το ποδάρι του το Δ.Ν.Τ.»
Ήρθε το Δ.Ν.Τ, γκρεμίστηκε η χώρα, ποιος φταίει λοιπόν;
Η γνώση κι εδώ του προφανούς.
Ότι το Δ.Ν.Τ. (θέλοντας να προλάβει τα χειρότερα), πατάει το πόδι του στη χώρα που είναι ήδη έτοιμη να καταρρεύσει, ε, αυτό όχι, δεν το χωρά η σκέψη μας.
Εμείς ζητάμε απλά μια κουκουβάγια να της φορτώσουμε το θάνατο. Κάποτε είναι οι Αμερικανοί, οι Βούλγαροι, ή οι Εγγλέζοι, άλλοτε πάλι οι κομμουνιστές ή οι Εβραίοι και οι μασόνοι, οι Αλβανοί κι οι νέγροι. Τα βέλη της μωρίας άπειρα.
Τώρα οι διώκτες μας, είναι οι «φαύλοι Δανειστές» του Δ.Ν.Τ. Και αγνοούμε ή αποκρύπτουμε δολίως ότι στις σύγχρονες οικονομίες, κανείς δεν είναι μόνο δανειστής (χωρίς κι ο ίδιος να δανείζεται), κι ούτε κανένας είναι μονάχα δανειζόμενος (χωρίς κι ο ίδιος κάποιον να δανείζει).
Μα άλλα τα μάτια του λαγού, κι άλλα της κουκουβάγιας, που λέει ο… σοφός λαός.
Αποθεώνοντας όμως την ίδια ώρα, τη νευρολογική–αισθητηριακή διάσταση της γνώσης, αφού το μόνο που χρειάζεται κανείς για να γνωρίζει, είναι να έχει μάτια, και «όποιος έχει μάτια βλέπει» κιόλας!
Δεν έσκυψε ποτέ ο λαός αυτός, ο άσοφος, να δει και να γνωρίσει εκείνους τους πραγματικά σοφούς προγόνους του, που 2.500 χρόνια πριν, με περισσότερη οξυδέρκεια, είχαν επισημάνει: «Ψεύτικοι μάρτυρες τα μάτια και τ’ αυτιά για τους ανθρώπους που είναι βάρβαροι».*
Δεν χρειάζεται όμως νου ο νεοέλληνας, έχει αυτός τη μύτη του, και τις συνομωσίες τις μυρίζεται.**
Καραπαναγής Αποστόλης
* «Κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα βαρβάρους ψυχάς εχόντων», Ηράκλειτος -16/Σέξτος.
** Ίσως γι' αυτό μας ονόμασαν «PIGS» οι ξένοι. Από τότε που "κατεβάσαμε" τη νόηση στα αισθητήρια όργανα είδαμε τις μουσούδες μας να μεγαλώνουν.